Herkes Tanrı biz gariban kul

Ete kemiğe büründüm …. Yunus diye göründüm.
Sıyırın eti kemiği,işte onun sesi,işte onun kendisi.
Ol kadiri kün feye kün,lutfedici sübhan benem.
Kesmeden rızkı veren cümlelere sultan benem.
Nutfeden Adem yaradan,yumurtadan kuş türeten.
Kudret dilini söyleten,zikreyleten sübhan benem.
--------------------------------------- Yunus'dan Şirkler

İşte Tasavvuf !
Tasavvuf'un, İslam araştırmacıları da dahil maalesef bir türlü tanımı yapılamamış ve İslamiliği kesin çizgilerle ayrılamamış ne olduğu belirsiz dipsiz bir kuyudur. İnsanı yeryüzüne mahkum bir esir zihniyetinden asla kurtarmak istemez.
Mistiktir ve cezbedicidir.
Yeryüzü adeta bir eziyet ve çile mekanıdır. Bu durumun tek tedavisinin ise (haddin mi ki) Yaratıcıyı ARAMAK, TANIMLAMAK tır.
Ütopyası Cennet ya da Cehennem değildir.
Tanrı da yok olmak Tanrıda var olmak gibi kendince sistemleştirdikleri sapkın bir doyum noktaları vardır.
Dolayısı ile ortaya çıkan tüm sonuçlar apaçık haddini aşmaktır. İnsanın yeryüzünde bulunuş gayesi asla yaratıcıyı aramak değildir, Yaratıcıya kulak vermektir. Bir çok İslam araştırmacısı Tasavvufu maalesef yeni bir olgu olarak Hz. Peygamberin vefatından sonrasından başlatır. Ancak Tasavvuf kökleri Yunan, İran (Pers) ve Sümer'e dayanan panteist kökenli bir inanış biçimidir. Tanrı arayışı olarak özetlenebilecek Tasavvuf latince den arapçalaşmış Theosophy den başka bir şey değildir. Bu unsurun ürettiği kimlik, Post üzerinde dünya yansa umrunda değildir.

İnsanlık! Ey İnsanlık!
Yetmedi mi sümsük sümsük şeyhlerin, kutubların, gavsların posnişinlerin, sahtekar hocaların kısacası ALLAH tan ROL ÇALAN HIRSIZLARIN peşinde heder olduğun!
Açı doyur, çıplağı giydir.
Evsiz barksızlara kapını aç
Kadir kıymet bilen akrabalarına kol kanat ger
Zalime haykır, Mazluma arka çık. Senin derdin değildir Allah'a rol biçmek O'nu tanımak,

Ey İnsanlık yeter artık yeter kendine gel ve AYAĞA KALK !