Ahmet Topkaya

Kur'an üzerinde çalışma yapan herkesin aslında canının istediği gibi konuşturduğu bir Allah var. töbe haşaaa ! demeyin, valla öle... Kimine göre O, kusursuz bir matematik dehası. Sabahtan akşama kadar işi gücü yok insanlığa çarpım tablosu ezberletmeye çalışıyor. Bu düşüncede konuşan Allah sanırsın ki; Matematik Tanrısı! Kimine göre O, Arap alfabesinin ve dilinin kusursuzluğu ile insanlığa hitap ederek kendisini en iyi bu dille ifade edebilmiş ve kendisi de yalnızca bu dille anlaşılsın istiyor. Bu düşüncede konuşan Tanrı sanırsın ki Arap! Kimisine göre sanırsın ki Allah, bütün sırlarını ve gizemlerini birileri çıksında bulsun derdinde. Kazdıkça Kur'an'dan algoritma, kombinasyon, ezoterizm, keşif ve ilham yoluyla şifre bulma ve tüm sırlara vakıf olma derdinde. Bu düşüncede konuşan Tanrı bildiğin sudoku Tanrısı! Kimisine göre O, bizim daha hızlı koşmamızı, daha yükseğe zıplamamızı, genlerimizi galaksiler ötesine taşımamızı istiyor ve bunun için bize yol gösteriyor. B

Mezopotamya'da gezmediği yer, sürülmediği toprak kalmayan İbrahim, niye yerinden yurdundan oldu bilir misin ? O, Nemrud'un şehrin her yerine yazdırdığı "Egemenlik Kayıtsız Şartsız Nemrudundur" sloganına karşı çıktığı içindi. Nemrud tanrılık iddiasında mıydı peki, yoo. "Ben de yoktan var edenim, sizin varlık sebebiniz benim, yağmuru ben yağdırıyor, rüzgarları ben estiriyorum" demiyordu ki. Halkı köle gibi çalıştırıp sonra da başa kakarak "buğdayı da, samanı da ben veriyorum, dükkanı kapatsam aç kalırsınız aç" diyordu. Oysa saman da, buğday da Halkındı. İbrahim bunu hatırlatmak için gelmişti O'na. Bunu; "Benim Rabbim güneşi doğudan doğuruyor batıdan batırıyor, sıkıysa sende yap" dediğinde apışıp kalmasından anlarsın. Çünkü buğdayı da samanı da yeşerten Allah'tı. Yağmuru yağdıran, rüzgarları gönderen de O'ydu. Nemrut buna itiraz etmedi, edemedi. İbrahim'in direnişi ve başkaldırışı Halkı sömürerek emeğin üzerinde yükselip onla

Allah neden Kur'anda kimi yerde "O", kimi yerde "Biz", kimi yerde (Musa ile konuşurken olduğu gibi) "Ben" zamiri kullanır ? Edebi bir metinde zamir/özne kullanma gerekliliği bu sorunun akla gelen ilk cevabı olabilir ancak "O", "Ben" ya da "Biz" şeklinde kullanılması metni bir zorunluluk değil bunun dışında, arka planında insanlığın bilinçaltında yatan ve aslında çok büyük bir anlama sahiptir. Bu sorunun doğru cevabını anlamak için genel geçer bilindik inançları biraz incelemek ve dinler tarihinde "tanrı" ile ilgili uzun bir yolculuğuna çıkmak gerekir. Çünkü bilinçaltımız; tanrılar, tanrıçalar, tanrıoğulları bağlamında monoteizm, politeizm ve tanrılar panteonu çöplüğüdür. Hesiodos’a göre; yaratıcının evrene şekil vermesi, Kosmos da yerleşecek ilk ırk olan Titanları yaratması ile başlar. Kronos ve Rhea’dan doğan Zeus Olimpos’a yerleşir. Zeus Tanrıça Hera (Kız kardeşi ve evlilik tanrıçası) ile evli olmasına rağm

Kur'an İbrahim Peygambere değinirken onun dini formunu "millet-e İbrahim" olarak tanımlar. Ancak bu tanımlamayı diğer hiç bir peygamber için yapmaz, niçin ? Bu sorunun doğru cevabı aslında "din" kavramının doğru tanımlanması ve anlaşılması ile ilgili bir durumdur. Din geleneksel algıda genelde batıda olduğu gibi "Tanrı ile İnsan ilişkileri" ya da bizde olduğu gibi "Allah ile Kul" arasındaki ilişki olarak anlaşılır. Aslında Allah'ın elçileri bu yanlış algıyı düzeltmek için gelirler çünkü Din, insan ve insan ilişkilerini bir ahlaki temele oturtmak isterken, gerek ruhban sınıf ve müridleri ile gerekse iktidar ve yandaşları onu yatay ilişkiden dikey bir ilişkiye indirger. Böylece Din sokaktan, çarşı pazardan, savaş alanlarından mabetlerin içine hapsedilir ve salt dini "rit"ler içine hapsedilir. Yeryüzünde din çeşitliliği bir bakıma bu içine kapanan ritüellerin çeşitlenmesi, farklılaşması üzerine toplumları mezhepleştirir ve böler. B