Realiteler ve İdealler
Kur'an-ı Kerim de ayetlerin bir sunum formatı var. Ben genelde bir metod ile ayetleri incelemesem de dikkatimi çeken önemli bir husus şudur;
Ayetlerin sonu bilindiği gibi genelde Allah ile yani onun SIFATLARI ile biter. Burada iki önemli amacın olduğunu düşünüyorum zira örnek olarak vereceğim sadece bir kaç ayet bu düşüncemi/tezimi destekler mahiyettedir. Allah sözün sonunu daima kendisi ile bağlamaktadır.
Birinci amaç; hiçbir şekilde tanımlanamayacak olmasına rağmen İnsan özelliklerine en yakın sıfatlar ile Allah'ın kendisini tanıtması.
Bir diğeri de Ayetin ya da ayetin bağlamında söz konusu edilen mesele; Realite/sosyal sorun/geleneksel tabular gibi ise ayet şunu yapmaktadır. Realiteleriniz şunlar şunlar şunlar ancak Allah'ın ideal/arzu ettiği/sizi ulaştırmak istediği yer/ ŞU dur. Örneğin;
Kısas ayetinde, Makdulün yakınına Katil'in kanını bir hak olarak tanıması (ACINI ANLIYORUM) ancak ayetin sonunun Allah'ın affına (ANCAK YAPABİLİR İSEN AFFET) vurgu yapılarak bitirilmesi gibi
Nisa suresinde çok eşliliğin bir realite olarak verilmesi ancak Allah'ın "Adaleti sağlayamayacağınızdan tek eşle yetinin" gibi
Yenilmesi yasak olan şeyleri saydığı Bakara Suresinde"O, size yalnız leşi, kanı, domuz etini ve üzerinde Allah'ın adından başka bir adın anıldığı şeyi yasakladı. demesine rağmen "Ama kim onlara mecbur kalırsa..." şerhi düşerek yine ayeti Allah'ın Affedici sıfatıyla bitirmesi gibi gibi...
Bu bağlamda Kur'an realitelerin içinde boğulup gitmiş bir toplumu ideal bir toplum haline dönüştürürken ne realiteleri ideallere, ne de idealleri realitelere kurban etmez. Siyasi, hukuki ve içtimai alanda bu metodun mutlak surette uygulanması şarttır. Toplumsal olarak ÇÜRÜMÜŞ ÇAMURA BATMIŞLIĞIN MEDENİYETE YOLCULUĞU daima zahmetli, meşakkatli ve zordur. Bizim ıskaladığımız en önemli konu budur. Realiteleri gayri İslami olan bir toplumu, ideal bir İslam toplumuna tedricen dönüştürürken,
su testisini su yolunda kırıp dökmek...
Ayetlerin sonu bilindiği gibi genelde Allah ile yani onun SIFATLARI ile biter. Burada iki önemli amacın olduğunu düşünüyorum zira örnek olarak vereceğim sadece bir kaç ayet bu düşüncemi/tezimi destekler mahiyettedir. Allah sözün sonunu daima kendisi ile bağlamaktadır.
Birinci amaç; hiçbir şekilde tanımlanamayacak olmasına rağmen İnsan özelliklerine en yakın sıfatlar ile Allah'ın kendisini tanıtması.
Bir diğeri de Ayetin ya da ayetin bağlamında söz konusu edilen mesele; Realite/sosyal sorun/geleneksel tabular gibi ise ayet şunu yapmaktadır. Realiteleriniz şunlar şunlar şunlar ancak Allah'ın ideal/arzu ettiği/sizi ulaştırmak istediği yer/ ŞU dur. Örneğin;
Kısas ayetinde, Makdulün yakınına Katil'in kanını bir hak olarak tanıması (ACINI ANLIYORUM) ancak ayetin sonunun Allah'ın affına (ANCAK YAPABİLİR İSEN AFFET) vurgu yapılarak bitirilmesi gibi
Nisa suresinde çok eşliliğin bir realite olarak verilmesi ancak Allah'ın "Adaleti sağlayamayacağınızdan tek eşle yetinin" gibi
Yenilmesi yasak olan şeyleri saydığı Bakara Suresinde"O, size yalnız leşi, kanı, domuz etini ve üzerinde Allah'ın adından başka bir adın anıldığı şeyi yasakladı. demesine rağmen "Ama kim onlara mecbur kalırsa..." şerhi düşerek yine ayeti Allah'ın Affedici sıfatıyla bitirmesi gibi gibi...
Bu bağlamda Kur'an realitelerin içinde boğulup gitmiş bir toplumu ideal bir toplum haline dönüştürürken ne realiteleri ideallere, ne de idealleri realitelere kurban etmez. Siyasi, hukuki ve içtimai alanda bu metodun mutlak surette uygulanması şarttır. Toplumsal olarak ÇÜRÜMÜŞ ÇAMURA BATMIŞLIĞIN MEDENİYETE YOLCULUĞU daima zahmetli, meşakkatli ve zordur. Bizim ıskaladığımız en önemli konu budur. Realiteleri gayri İslami olan bir toplumu, ideal bir İslam toplumuna tedricen dönüştürürken,
su testisini su yolunda kırıp dökmek...
