Kavga Var Kavga
Allah'ın tüm toplumlara gönderilen elçileri için, vesayet rejiminin yıkılmasından rahatsız olanlar şunu dediler;
"Yahu bu da bizim gibi sokakta pazarda geziyor !"
ya da
"Dinden konuşulacaksa biz dururken laf buna mı düştü ! "
o da olmazsa
"Hey sen ! Allah'ın elçisi olduğunu söylüyormuşsun, şapkadan tavşan çıkarabiliyor musun ?"
Sonraki kuşaklarda iş miras bırakılan rehberlik kitabını okumaya gelince aynı kafadaki adamlar bu kez;
"Allah bu kadar basit konuşmuş olamaz, mutlaka burada başka şeylerde söylemek istemiştir" ya da:
"Allah'ın muradını ancak bizler bilir bizler anlar bizler size anlatırız, bizi dinleyin ama kaynak maynak sormayın" derler. Onlar kafada takke, iki metre sakal, cübbe sarıkla dolaşır ve senden benden daha DİNDAR görünürler. Kravatlı, temiz traşlı olanları da yok değil elbet, onlarda Ramazandan Ramazana ağlak eda ile ne kadar uydurma masal menkıbe varsa ezbere anlatarak "Fakir peygamber ah fakir peygamber" edebiyatı ve "bizler dururken iş size mi kaldı" derler. Ümmetin hiç bir yaralı parmağına da asla üff demezler. Onlar sadece çok iyi üflerler, üffff !
Aslında bu süreçte olup bitenler sayesinde bizler hep şöyle kötürümleştirildik;
Elçilerin getirdiklerinin önüne önce elçilerin kendisini geçirip itibarsızlaştırmak, gözden düşürmek başaramazlarsa arkasından, getirdikleri metni kutsallaştırmak ya da elçiyi melek, kahraman, gül peygamberi yapmak. Her iki sürecin sonucunda da biz Allah'ın rehberliğinden mahrum, elçilerin örneklik eksikliğinden dolayı da amatör bırakıldık. Kendi çabalarıyla üç beş kelam eden
"Yapmayın etmeyin yazıktır Ümmete" diyen kim varsa onlarıda bir kılıfını bulup, gündelik teolojik ne kadar kepazelik varsa içine çekip tv tv dolaştırıp, biraz gaz, biraz poh poh ani ve hızlı sorulan sorulara verdirilen saçma sapan cevaplar ile heder ettiler.
Bu mu abi mesele?
Nedir abi Büyük Kavga ?
Allah'ı sürekli elçi göndermeye mecbur bırakan nedir bitip tükenmek bilmeyen kepazeliğimiz ?
Anlat anlat bi türlü düzelmiyor.
Anlat anlat bir türlü anlaşılmıyor !
Büyük Kavga özetle şudur abicim, Musa'nın on emri. Musa'dan sonrada değişmeyen önce de hiç değişmeyen çok büyük kavga. Çok basit ama çok büyük kavga. Bir milim dahi yol alamadığımız kavga, sürekli sürekli Allah'ın bizlere hatırlattığı kavga;
1.Karşımda başka ilahların olmayacak.
2.Kendin için oyma put, yukarda göklerde olanın, yahut aşağıda yerde olanın, yahut yerin altında sularda olanın hiç suretini yapmayacaksın, onlara eğilmeyeceksin ve onlara ibadet etmeyeceksin.
3.Yehova'nın, Rab'ın ismini boş yere ağıza almayacaksın
4.Sebt gününü takdis etmek için onu hatırında tutacaksın. Altı gün işleyeceksin ve bütün işini yapacaksın, fakat yedinci gün efendin Rab'e Sebttir. Sen ve oğlun ve kızın, kölen ve cariyen ve hayvanların ve kapılarında olan garibin hiçbir iş yapmayacaksınız. Çünkü Rab gökleri, yeri ve denizi ve onlarda olan bütün şeyleri altı günde yarattı.
5.Babana ve anana hürmet edeceksin
6.Öldürmeyeceksin.
7.Zina etmeyeceksin.
8.Çalmayacaksın.
9.Komşuna karşı yalan şahitlik yapmayacaksın.
10.Komşunun evine tamah etmeyeceksin, komşunun karısına, yahut kölesine, yahut cariyesine, yahut öküzüne, yahut eşeğine, yahut komşunun hiçbir şeyine tamah etmeyeceksin
Not: Kur'an'ı Kerim'in İsra suresinin 101. ayetinde, "Andolsun biz Musa'ya açık seçik dokuz ayet verdik. Haydi İsrailoğullarına sor" şeklinde işaret ettiği dokuz ayetin, Tevrat'taki on emrin cumartesi yasağı dışında kalanlarını kapsadığı anlaşılmaktadır. Cumartesi gününe saygı ise sadece Yuhudileri bağlayan bir hüküm. (bk.Nahl l6/124.) Allah'ın ekolojik dengeyi bozmamak, dünya hayatına hiç ölmeyecekmiş gibi davranmamak için öğütlediği SEBT'i kutsal güne çevirdiler. Bu genelde yanlış anlaşılan bir konudur. Allah onlardan Cumartesi çalışmamalarının gerekçesi : Sürekli kazanma hırsı hile yeryüzünü talan etmelerini önlemek. Ancak Yahudiler buradaki muradın amaçtan ziyade araçsal yönünü sahiplendiler ve cumartesi günü kutsal bir güne dönüştürdüler.
"Yahu bu da bizim gibi sokakta pazarda geziyor !"
ya da
"Dinden konuşulacaksa biz dururken laf buna mı düştü ! "
o da olmazsa
"Hey sen ! Allah'ın elçisi olduğunu söylüyormuşsun, şapkadan tavşan çıkarabiliyor musun ?"
Sonraki kuşaklarda iş miras bırakılan rehberlik kitabını okumaya gelince aynı kafadaki adamlar bu kez;
"Allah bu kadar basit konuşmuş olamaz, mutlaka burada başka şeylerde söylemek istemiştir" ya da:
"Allah'ın muradını ancak bizler bilir bizler anlar bizler size anlatırız, bizi dinleyin ama kaynak maynak sormayın" derler. Onlar kafada takke, iki metre sakal, cübbe sarıkla dolaşır ve senden benden daha DİNDAR görünürler. Kravatlı, temiz traşlı olanları da yok değil elbet, onlarda Ramazandan Ramazana ağlak eda ile ne kadar uydurma masal menkıbe varsa ezbere anlatarak "Fakir peygamber ah fakir peygamber" edebiyatı ve "bizler dururken iş size mi kaldı" derler. Ümmetin hiç bir yaralı parmağına da asla üff demezler. Onlar sadece çok iyi üflerler, üffff !
Aslında bu süreçte olup bitenler sayesinde bizler hep şöyle kötürümleştirildik;
Elçilerin getirdiklerinin önüne önce elçilerin kendisini geçirip itibarsızlaştırmak, gözden düşürmek başaramazlarsa arkasından, getirdikleri metni kutsallaştırmak ya da elçiyi melek, kahraman, gül peygamberi yapmak. Her iki sürecin sonucunda da biz Allah'ın rehberliğinden mahrum, elçilerin örneklik eksikliğinden dolayı da amatör bırakıldık. Kendi çabalarıyla üç beş kelam eden
"Yapmayın etmeyin yazıktır Ümmete" diyen kim varsa onlarıda bir kılıfını bulup, gündelik teolojik ne kadar kepazelik varsa içine çekip tv tv dolaştırıp, biraz gaz, biraz poh poh ani ve hızlı sorulan sorulara verdirilen saçma sapan cevaplar ile heder ettiler.
Bu mu abi mesele?
Nedir abi Büyük Kavga ?
Allah'ı sürekli elçi göndermeye mecbur bırakan nedir bitip tükenmek bilmeyen kepazeliğimiz ?
Anlat anlat bi türlü düzelmiyor.
Anlat anlat bir türlü anlaşılmıyor !
Büyük Kavga özetle şudur abicim, Musa'nın on emri. Musa'dan sonrada değişmeyen önce de hiç değişmeyen çok büyük kavga. Çok basit ama çok büyük kavga. Bir milim dahi yol alamadığımız kavga, sürekli sürekli Allah'ın bizlere hatırlattığı kavga;
1.Karşımda başka ilahların olmayacak.
2.Kendin için oyma put, yukarda göklerde olanın, yahut aşağıda yerde olanın, yahut yerin altında sularda olanın hiç suretini yapmayacaksın, onlara eğilmeyeceksin ve onlara ibadet etmeyeceksin.
3.Yehova'nın, Rab'ın ismini boş yere ağıza almayacaksın
4.Sebt gününü takdis etmek için onu hatırında tutacaksın. Altı gün işleyeceksin ve bütün işini yapacaksın, fakat yedinci gün efendin Rab'e Sebttir. Sen ve oğlun ve kızın, kölen ve cariyen ve hayvanların ve kapılarında olan garibin hiçbir iş yapmayacaksınız. Çünkü Rab gökleri, yeri ve denizi ve onlarda olan bütün şeyleri altı günde yarattı.
5.Babana ve anana hürmet edeceksin
6.Öldürmeyeceksin.
7.Zina etmeyeceksin.
8.Çalmayacaksın.
9.Komşuna karşı yalan şahitlik yapmayacaksın.
10.Komşunun evine tamah etmeyeceksin, komşunun karısına, yahut kölesine, yahut cariyesine, yahut öküzüne, yahut eşeğine, yahut komşunun hiçbir şeyine tamah etmeyeceksin
Not: Kur'an'ı Kerim'in İsra suresinin 101. ayetinde, "Andolsun biz Musa'ya açık seçik dokuz ayet verdik. Haydi İsrailoğullarına sor" şeklinde işaret ettiği dokuz ayetin, Tevrat'taki on emrin cumartesi yasağı dışında kalanlarını kapsadığı anlaşılmaktadır. Cumartesi gününe saygı ise sadece Yuhudileri bağlayan bir hüküm. (bk.Nahl l6/124.) Allah'ın ekolojik dengeyi bozmamak, dünya hayatına hiç ölmeyecekmiş gibi davranmamak için öğütlediği SEBT'i kutsal güne çevirdiler. Bu genelde yanlış anlaşılan bir konudur. Allah onlardan Cumartesi çalışmamalarının gerekçesi : Sürekli kazanma hırsı hile yeryüzünü talan etmelerini önlemek. Ancak Yahudiler buradaki muradın amaçtan ziyade araçsal yönünü sahiplendiler ve cumartesi günü kutsal bir güne dönüştürdüler.
